zonnebrand en een heerlijke dip
Woensdag is er het jaarlijkse MIdzomer Potluck Diner in de tuin. Jullie zijn van harte welkom vanaf 17u in de tuin. Rond 18u zetten we de tafels klaar en gaan we met zijn allen genieten van wat iedereen mee heeft gebracht. Een potluck diner houd in dat iedereen wat meebrengt om te delen. (Ivm dieetwensen en allergien fijn om er een kaartje met ingerdienten bij te leggen) Wij zetten natuurlijk water en limonade klaar en wat drankjes die je op donatie basis kunt gebruiken. Vorig jaar hebben we genoten van salades, hartige taarten, kaasjes, wraps, brownies, cake en ander lekkers. Na het eten is er alle tijd om lekker te dwalen door de tuin, met een koffie bij te praten of kennis te maken met je nader oogstdelers en vrijwilligers en voor de mensen die de kruidenrondleiding gemist hebben ook weer de mogelijkheid even te vragen waar wat staat! Als thema is er biodiversiteit en tijdens onze rondgang door de tuin hopen we jullie veel mooie en enge bewoners van de tuin te kunnen laten zien.
Wat een weersomslag; met afgelopen vrijdag en zaterdag tropische temperaturen en een verzengende zon. Werden wij zo rood als een aardbei als we niet uitkeken, de aardbeien werden zo wit als mijn benen. Aardbeien kunnen met deze hitte namelijk ook verbranden. Heel jammer want het is denk ik de laatste week dat we deze zomerkoninkjes kunnen plukken. De rode en kruisbessen hangen al klaar voor de volgende fruitoogst. Hoewel het voor die laatste ook de heet en droog was dus de struiken hebben dit weekend wat onrijpe bessen geruid, de meeste waren ook verbrand. Deze worden dan bruin. Die hebben we gelukkig op tijd gezien en geraapt en in de vriezer gedaan voor jam. Ze zijn niet mooi of zoet maar hebben al wel de kruisbes-smaak en zitten vol pectine.
De foto’s zijn zoekplaatjes in het groen geworden. De ijsbergsla moest in een rap tempo geoogst worden vanwege de tropische temperaturen. De sla kan anders gaan koken in zijn bolletje. Een beetje zoals wij die te lang in de zon zitten. Gelukkig konden we afkoelen in de beek! Wat een prachtig schoon water stroomt er toch langs de tuin. Vol met kikkervisjes, stekelbaarsjes en kokerjuffers.
Ik eet nu elke dag sla. Lekker sappig en verfrissend met wat geroosterde noten en een goede dressing. Mmmm
De wosun of celtuce of stengelsla is een onbekende groente. De stengel van deze slasoort wordt gegeten als een soort komkommer. Je schilt de buitenkant eraf en snijd de knalgroene stengel in bijna doorzichtige plakjes. Het heeft een knapperige nootachtige smaak. In China wordt het ook veel geroerbakt en geblancheerd gegeten. Lekker met wat ui, peper en sojasaus. Mergenmetz schreef er twee recepten voor.
De kapucijners vonden het ook raar weer en zijn acuut gaan afrijpen. Van een fris groen gewas begin vorige week naar gele planten met paarse peulen. In de paarse peulen (heel makkelijk plukken :)) vind je de kapucijners. Heel jong smaken ze net als doperwten maar nu zijn ze wat meliger en hebben die speciale kapucijner smaak. Nu ze niet alleen maar zoet zijn bevatten ze ook eiwitten, belangrijke bouwstenen voor onze spieren. Helen maakte een paar weken geleden een hele lekkere variant op raasdonders met spek. Normaal wordt dit gedaan met gedroogde kapucijners dus dit gerecht smaakt wel anders en is een stuk lichter verteerbaar. Kook de gedopte kapucijners check ze na 5 minuten of ze gaar zijn. De meest grijze moeten het langste koken en kook ze tot alle kapucijner gaar zijn. Bak gesnipperde uien tot ze carramelliseren. Voeg de gekookte kapucijners toe met een klein beetje vocht, roer hier wat appelstroop door en zout en peper naar smaak. Bak in een andere koekenpan met wat olie plakjes appel licht bruin en bestrooi ze met gerookt paprika poeder en wat zout.
Deze andijvie stond dit jaar in de schaduw en het blad is dus extra zacht. Lekker voor stamppotje met zongedroogde tomaatjes. En wie weet weer een recepten challenge?
Verder is er nog steeds een overvloed an sla dus neem gerust een extra kropje mee!
Tussen de sla een beetje beschut van de zon zijn de radijzen gegroeid. Rode en paarse deden het dit keer het best. Lekker door een salade of als een pittig raapje door een roerbak.
De spitskool deed het prachtig . Ook daar moesten we voor de hitte oogsten want de kolen groeien dan zo hard dat ze uit hun jasje barsten! Gescheurde kroppen zijn natuurlijk nog prima eetaar maar minder mooi en minder goed bewaarbaar. De paksoi hadden we in geschat als iets meer hittebestendig maar is het weekend toch in bloei geschoten. Niets ergs want de bloem en het zachte deel van de stengel is prima eetbaar en de smaak blijft heel mals.